Πληροφορίες
Ο συγγραφέας Sheldon Allan Silverstein γνωστός ως Shel Silverstein ήταν ένας Αμερικάνος ποιητής , τραγουδιστής - τραγουδοποιός , μουσικός , συνθέτης , σκιτσογράφος και σεναριογράφος.Γεννημένος στο Σικάγο το 1930, διετέλεσε στο στρατό για ένα σύντομο χρονικό διάστημα όπου σκίτσα του δημοσιεύτηκαν στο στρατιωτικό περιοδικό, Ειρηνικού Stars and Stripes.Ήρθε για να παρατηρήσετε με επιτυχία το βιβλίο του, '' Take Ten '' . Στην δεκαετία του 1960 , ο Sel Silverstein μετατράπηκε σε έναν πολύ γνωστό συνθέτη και στιχουργό με επιτυχίες όπως το '' Α boy Named Sue '' , '' On The Way'' , '' The Unicorn'' , '' Boa constrictor '' , '' So Good (για) So bad '' , '' Μητέρα της Σύλβια '', '' Η Μεγάλη Ληστεία του Τρένου βούκινο '' , και '' Ναι ο κ. Rogers '' . Διευκολύνετε με ένα βραβείο Grammy το 1970 για το '' Α boy Named Sue '' .Τέλος,ο σπουδαίος Shel Silverstein πέθανε το 1999 από καρδιακή προσβολή. Έτσι τελείωσε και η όμορφη ζωή αυτού του σπουδαίου Αμερικανού.

Τι μας άρεσε

Στο παραμύθι ''Το δέντρο που έδινε'' αυτό που είχε πραγματικά σημασία και μας άρεσε περισσότερο από όλα τα γεγονότα του παραμυθιού ήταν η γενναιόδωρη συμπεριφορά της μηλιάς . Κι αυτό γιατί έδειχνε την αγάπη της προς το αγόρι , δίνοντας του ότι επιθυμούσε , χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα . Επίσης μας άρεσε πολύ το σημείο που η μηλιά είπε στο αγόρι : << Λυπάμαι , αλλά δεν μου απέμεινε τίποτα πια να σου δώσω. Δεν είμαι τίποτα παρά ένα γέρικο κούτσουρο>> και το αγόρι που απάντησε : << Δεν θέλω και πολλά τώρα πια μονάχα ένα ήσυχο μέρος να ξαποστάσω>> . Κι τότε η μηλιά που συνέχισε το διάλογο λέγοντας: <<Μπορείς να καθίσεις στο κορμό μου και να ξεκουραστείς>>. Επιπλέον ο ήρωας που μας άρεσε περισσότερο στο βιβλίο ήταν η μηλιά, γιατί με τον ευγενικό της τρόπο έδηξε στο αγόρι πως όταν προσφέρεις κάτι στον συνάνθρωπό σου που το χρειάζεται πραγματικά νιώθεις μεγαλύτερη ευχαρίστηση από αυτόν, γιατί τον βοήθησες σε κάτι που πραγματικά χρειαζόταν. Άλλος ένας λόγος που μας άρεσε αυτή η ηρωίδα , είναι γιατί συνεχώς έπαιζε με το αγόρι και το έκανε πραγματικά ευτυχισμένο. Μα όταν το αγόρι μεγάλωσε και ζητούσε όλο και περισσότερα από τη μηλιά αυτή δεν έλεγε τίποτα ,μάλιστα του τα έδινε με μεγάλη ευχαρίστηση. Την ένοιαζε μόνο αν το αγόρι ήταν ευτυχισμένο.

Αμέσως μετά δείξαμε το επιτραπέζιο που είχαμε φτιάξει, 

τη ζωγραφιά μας στο tux paint 

Παράσταση

Αφηγητής 2: Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια μηλιά που αγαπούσε ένα μικρό αγόρι . Κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε στη μηλιά, έπαιζε μαζί της και ήταν ευτυχισμένοι .
Αφηγητής 1 : Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε ζητούσε όλο και περισσότερα από τη μηλιά και αυτή έδινε , έδινε , έδινε αδιάκοπα . Μα δυστυχώς το αγόρι πήγαινε όλο και πιο αραιά στη μηλιά και πολλές φορές έμενε μονάχη. Μετά από καιρό το αγόρι επισκέφτηκε τη μηλιά και αυτή αμέσως είπε :
Μηλιά : Έλα αγόρι, έλα να παίξεις μαζί μου , να είσαι ευτυχισμένο.
Αγόρι: Είμαι μεγάλος πια για να παίζω συνεχώς . Θέλω να αγοράσω πράγματα και να καλοπεράσω . Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;
Μηλιά: Λυπάμαι ,αγόρι, μα εγώ δεν έχω λεφτά. Έχω μονάχα φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου και πούλησε τα. Έτσι θα έχεις λεφτά και θα είσαι ευτυχισμένο.
Αφηγητής 3:Μετά από καιρό , όταν το αγόρι ξαναγύρισε, φυσικά με την άδεια της μηλιάς έκοψε τα κλαδιά της, έχτισε το σπίτι του, έτσι όπως της είχε πει πως θα κάνει κι έφυγε. Η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Αφηγητής 1:Μετά από πολύ, πολύ καιρό που το αγόρι ξαναπήγε στη μηλιά έκοψε τον κορμό της και έτσι έφτιαξε μία βάρκα και έφυγε μακριά. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη... μα όχι πραγματικά.
Αφηγητής 2: Κι ύστερα από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε και τότε...
Μηλιά: Λυπάμαι αγόρι μα δεν μου απέμεινε τίποτα πια να σου δώσω. Δεν έχω μήλα, δεν έχω κλαδιά ούτε καν κορμό. Πλέον δεν είμαι τίποτα παρά ένα γέρικο κούτσουρο...
Αγόρι: Τα δόντια μου δεν είναι πια για μήλα και είμαι πλέον πολύ γέρος για να κάνω κούνια. Δεν έχω κουράγιο ούτε να σκαρφαλώσω. Το μόνο που πραγματικά χρειάζομαι αυτή τη στιγμή είναι ένα ήσυχο μέρος να καθίσω, να ξαποστάσω λιγάκι.
Μηλιά : Μμμμ... Τότε ένα γέρικο κούτσουρο σαν κι εμένα είναι ότι πρέπει για να ξεκουραστείς... Έλα αγόρι κάθισε.
Αφηγητής 3: Το αγόρι αμέσως κάθισε και ξεκουράστηκε Κι η μηλιά για άλλη μια φορά ήταν ευτυχισμένη...
Αφηγητής 1: Με αυτό τον τρόπο τελείωσε και το θαυμάσιο παραμύθι '' Το δέντρο που έδινε''!